v

v

MAKEDONON

         ПОЧЕТНА

 

v

v

v

MAKEDONON

 

  29 / Ѕеон / 2015 Македонија 

ПИСМОTO КИРИЛИЦА

>>>>>  КИРИЛИЦАТА E ПИСМО КОЕ Е ОСМИСЛЕНО ВО РЕГИОНОТ НА ТЕЧЕНИЕТО НА РЕКАТА БРЕГАЛНИЦА,... РЕКА КОЈА СЕ НАОЃА ВО РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА. При крајот на 9-тиот век  КИРИЛИЦАТА Е ПРЕНЕСЕНА во Преслав (Паристрија) поконкретно во Преславската книжевна школа основана од страна на Константин Брегалнички, подоцна, Преславски, св. Наум и Климент Охридски. ЗА ОВА СВЕДОЧАТ И МНОГУТЕ АРХЕОЛОШКИ НАОДИ ОД БРЕГАЛНИЧОТ  РЕГИОН КОИ ДАТИРААТ ОД ПРЕД 9 ВЕК, А СЕ НЕДОВОЛНО ПРОУЧЕНИ ОД СЕГАШНИТЕ ТАКАНАРЕЧЕНИ ЕКСПЕРТИ  како од Mакедонија така и од надвор. ТИЕ АРХЕОЛШКИ НАОДИ ДЕНЕС СЕ НАОЃААТ ПО ПРИВАТНИТЕ ВИЗБИ НА ТИЕ ШТО ГИ ОТКРИЛЕ И ЧЕКААТ ПОВТОРНО ДА ЈА ВИДАТ СВЕТЛИНАТА И ВИСТИНАТА ЗА МАКЕДОНСКИОТ ИДЕНТИТЕТ И КУЛТУРА  HO  И  ГЕНИЈАЛНОСТ. <<<<<<  
    

            Во усовршување на кирилицата земале двајца ученици на св. Кирил и Методиј, а тоа е св. Наум Охридски, кој е еден основачите на Преславската школа, a додека св. Климент Охридски во Паристрија го пренасочил кнезот Борис од паган, во Христијанска вера, кoј за тоа добил на подарок земја околу Охрид, каде изградил манастир и училиште. НО ТИЕ св. Наум и Климент Охридски, од почит кон своите учители ја задржале глаголицата во Охридската школа и ја продолжиле нивната дејност. Кирилицата води делумно потекло од ДРЕВНО МАКЕДОНСКОТО ПИСМО - ВЕНЕТСКОТО ПИСМО, со (најмалку 10) уникатни букви кои доаѓаат од глаголицата. Таа речиси целосно ја истиснала глаголицата за време на средниот век.

     Кирилица е азбука што се употребува за пишување кај шест природни словенски (СЛО - ВЕН - СЛОВО НА BЕНЕТИТЕ - Значи јазикот на Bенетите) јазици: (белоруски, бугарски, македонски, руски, српски и украински) како и многу други јазици од поранешниот Советски Сојуз, коишто се наоѓаат во Азија и Источна Европа. Секој од овие јазици има своја посебна верзија на азбуката, односно стекнала различни одлики во зависност од говорното подрачје.

Историја на словенската писменост

 

        Почетоците за тоа Словените ( слово - венето - сло - вен - словен, '' тие што зборуваат венетски'' ) да имаат своја азбука потекнуваат од причината за богослужење на својот  јазик. Пред создавањето на кирилицата, богослужбата се вршела на туѓи, неразбирливи јазици како  латинскиот. Составувачи на  Глаголицата се Кирил и Методиј, кои имале и мисионерско - просветителска дејност во повеќе словенски земји. На наше, македонско тло била создадена кирилицата.

 Светите Браќа Кирил и Методиј

Фреска на Светите Браќа во манастирот св. Јован Бигорски, дебарско, за жал писмото на фреската е на кирилица, нé на глаголица, no сепак драгоцено за нас, но треба да се знае светите браќа Кирил и Методиј ја создале ''глаголицата'', а нé ''кирилицата''.

Светите Браќа Кирил и Методиј Македонските и сесловенски просветители, фреска насликана на надворешниот ѕид на манастирот „Св. Јован Бигорски“, со оригиналната кирилица

Македонскиот владетел Самоил го испратил ''Охридскиот подарок'' - книги од Охрид, со цел да го придобие скитскиот владетел. Владимир ПРВИ ги прифатил книгите, но ја зел за жена ромејската принцеза сестрата на ромејскиот василеос Василиј ВТОРИ.

''Во меѓувреме, по испраќањето на ракописните книги од Охрид во 991, извршено е покрстување на рускиот кнез Владимир и народот, со што рускиот народ бил вклучен во семејството на христијански народи.

Самиот Владимир бил покрстен во Kорсуњ од словенски епископи и свештеници, меѓу кои во руските летописи се спомнуваат свештеникот Атанас, кој подоцна станал ’протопоп‘ на најголемата Kиевска соборна црква, и Јоаким, кој во времето кога пристигнува Самуиловиот подарок од Охрид бил Новгороски епископ, па веројатно преку него бил воспоставен контакт со Самуил''.

Така скитите (русите) постанале христијани и ја прифатиле кирилицата.

Буквите исто така имале бројчени вредности кои не биле засновани на кириличниот азбучен ред, туку биле наследени од азбуката ''КОИОНОН МАКЕДОНОН'' претходници на буквите.

Кирилични бројки
1 2 3 4 5 6 7 8 9
А В Г Д Є Ѕ З И Ѳ
10 20 30 40 50 60 70 80 90
І К Л М Н Ѯ Ѻ П Ч (Ҁ)
100 200 300 400 500 600 700 800 900
Р С Т Ѵ Ф Х Ѱ Ѿ Ц

        - 1706 - бројот,

        - 7118 - година од создавањето на светот, забележана во 1610. 2020 година е забележана во 7529 година.

Во 18 век рускиот контроверзен цар откако ја посетил Холандија, се изменил Петар Велики ги забранува ''кириличните броевѝ'' и ги воведува денешните арапски броеви.

        Впрочем современата кирилица е составена од нивните ученици  кои ја преобразиле и поедноставиле тогашната глаголица и новата видоизменета азбука во чест на Свети Кирил го добила името кирилица. Таа е составена од 44 букви.

За слепченските ракописни Триоди

На предавањето во неделата на 14 август, кое е продолжение од циклусот предавања ,,Ракописното книжевно наследство од Слепченскиот манастир“ тема беа ракописните Триоди по потекло од Слепченскиот манастир.

Во текот на предавањето се направи краток опис и презентација од дигиталниот фонд на ракописните Триоди кои потекнуваат од Слепченскиот манастир, почнувајќи од најстариот Слепченски фрагмент од Триод од 11 век, кој всушност претставува најстар зачуван кириличен фрагмент од Триодот, кој моментално се чува во Националната Руска Библиотека во Санкт Петерсбург под сигнатура F.п.I. 75, понатаму беа прикажани и опишани ракописните триоди од 12 век, 13 век, 14 век, 15 век, и 16 век, кои денес се распространети во странските библиотеки, пред се во Хрватската Академија на Науките, во Архивот на Бугарската Академија во Софија, како и во Националната Руска Библиотека во Санкт Петерсбург.

Исто така се спомна дека еден Слепченски Триод се чувал и во Народната Библиотека во Србија, но за жал бил изгорен за време на бомбардирањето на Белград на 6 април, 1941г.

Слепченскиот Триод

Слепченскиот Триод

При описот, меѓу другото, беше укажано и на македонската вокализација не еровите, во најстарите слепченски Триоди… како и за македонската редакција на Благовештенскиот акатист на Пресвета Богородица кој е во составот на Слепченскиот Триод, и кој денес се наоѓа во Хрватската Академија на Науките под сигн. IV a4.

Слепченските ракописни Триоди се од непроценливо значење за македонското книжевно црковно наследство, бидејќи претставуваат живо сведоштво на континуитетот на духовното и просветно дело на сесловенските просветители Кирил и Методиј Солунски и нивните свети ученици на нашите простори, особено во овој наш манастир кој бил чувар на словенската писменост низ вековите и е до ден денес.

Што е Триод?

Називот Триод потекнува од македонски зборови: три + од, одам – песна, – зборник од канони, кои се состојат од три песни – т.н. Трипеснеци. Исто така карактеристични во неговиот состав се и троичните тропари (напишани од великиот учител на исихазмот Григориј Синаит, 13 – 14 в.) кои се се читаат на утрената после шестопсалмието, тоа се стихири или тропари со кои се прославува Пресвета Троица, и се практикуваат во текот на неделата за време на Великоиот Пост.

Три оди -три песни
Три сили на душата
Три Ипостаси Божји…

Триодот како богослужбена книга, претставува богата ризница на богословски-химнографски материјал и своевидно училиште на благочестието кое учи на аскеза и на морално богословие. Неговата содржина се одликува со длабочина на богословските мисли и убавина на црковните химни кои кажуваат за појавата на гревот во нас, за борбата со гревот, за молитвата, за милостината, за постот, за лекувањето на душата, за преобразувањето на страстите и за многу други исклучително важни сегменти од аскетизмот.

ЗАГРЕПСКИ ТРИОД

Во составот на Триодот влегуваат химнографски творби на најголемите византиски црковни писатели како што се:
Св. Роман Слаткопевец (5-6век),
Св. Јован Дамаскин (8 век),
Св. Козма Мајумски(8 век),
Св. Софрониј (7 век),
Св. Теодор Студит(9 век)
кому, според некои истражувачи, му се припишува и составувањето на Посниот триод, неговиот брат
Св. Јосиф Студит – исповедник и архиепископ Солунски (9 век),
монахиња Касијана (9 век),
Св. Симеон Метафраст (10 век),
Св. Јосиф песнописец (10 век),
Св Никифор Калист 14 век,
кога е направена и последната редакција на оваа книга.

Посен и Цветен Триод
Разликуваме Посен и Цветен Триод (Педесетница)

Посниот канон содржи богослужбени текстови, за четирите припремни недели кои му претходат на великиот Пост, почнувајќи од Неделата за Митарот и Фарисејот, како и за секој ден во текот на Постот, па се до Цветници (односно до Лазарева Сабота, а во поновите состави до Великата Сабота). Во него е содржан еден од најубавите канони, Покајниот канон на Св. Андреј Критски, кој е напишан со посебно вдахновение, и кој се состои од 250 тропари кои на прекрасно умешен начин се тематски поврзани со библиските песни. Некои овој канон го сметаат за една од најдобрите химнографски творби кои некогаш настанале.

Слепченскиот Триод


Потоа овде спаѓа и Благовештенскиот акатист на Пресвета Богородица, и.т.н … и ред други прекрасни црковни химни со догматска, покајна и аскетска содржина.

ЦВЕТНИОТ ТРИОД, пак, ги содржи сите богослужби од Велигден до Недела на сите Светии. Оваа книга е наречена Цветен триод бидејќи порано содржела богослужби кои започнуваат со Цветници, односно од сабота Св. Праведен Лазар, а денес почнува од Велика Сабота.
Во Цветниот триод има богослужби на најголемите празници: Страсната Недела, прекрасниот канон на Плачот на Пресвета Богородица, службата на Велигден, (овде е и прекрасниот канон на Утрената на Пасха од Св.Јован Дамаскин), Вознесението Господово, и Слегувањето на Светиот Дух врз Апостолите.

Формирањето на Пентикостарот му се припишува на Јосиф Студит (†830), архиепископ од Солун, а Синаксарот за Педесетница го составил Никифор Калист (14 век) и други синаксари од Цветниот Триод.

Слепченскиот Триод

Што се однесува до превод на триодот за словеногласни народи, сите истражувачи се на мислење дека тој е направен уште од времето на македонските и сесловенски просветители Св. Кирил и Методиј и нивните ученици. Во науката се смета дека Посниот триод бил преведен за време на Моравската мисија (863), додека преводот на Цветниот Триод е дело на Св. Климент Охридски. Покрај преводот на Цветниот триод Св. Климент односно го средува и го редактира Посниот дел на Триодот.

Слепченскиот Триод

Во во ранохристијанската Македонија т.н. ''Ромеја'' апсолутно погрешно под називот '' Византија'', кога се уште не постоеле системски богословски школи (богословии и академии), високото богословско образование, покрај светотаинскиот живот во црквата, се стекнувало и преку непосредниот живот во црквата, т.е преку богослужбите, преку слушање на зборовите на црковните химни, преку поучните читања од делата на светите отци и аскетски писатели, преку неисцрпното богатство на нашиот иконопис…

Сето тоа било своевиден извор на богословското богопознание и образование.

Слепченскиот Триод


Подоцна, систематските и схоластички школи, ја потиснале таа пракса, за жал, преку прифаќање на одредени западни принципи, кои се одликуваат со рационално-схоластички карактер и од кои честопати произлегуваат богослови без аскеза, што немаат личен духовен подвиг, и кои повеќе прилегаат на благоглаголиви говорници, кои од духовен аспект всушност се ,,риби безгласни,, кои не умеат да го искажат и да го пренесат она кое се спознава само преку личен духовен опит преку Духот на Вистината.

Слепченскиот Триод


Триодот била една од најчесто препишуваните книги, а тоа се гледа од фактот што има повеќе стари сочувани ракописни Триоди, а најстар зачуван од нив е слепченскиот фрагмент од Триод, од 11 век.

СЛЕПЧЕНСКИ АПОСТОЛ

СЛЕПЧЕНСКИ АПОСТОЛ

СЛЕПЧЕНСКИ АПОСТОЛ

Потекнува од втората половина на 12 век. Содржи 154 пергаментни листа, 27 х 21,5 см. Пишуван е од двајца пишувачи со кирилско писмо (некои листови се палимпсест врз постар ракопис со КОИНОН МАКЕДОНОН писмо). Украсен е со оригинални заставки и иницијали од тератолошки, зооморфен тип. Според содржината претставува полн изборен апостол. Ракописот првобитно му припаѓал на манастирот Слепче, Демирхисарско, а во 1845 год. е пронајден од В. Григорович. Во текот на 19 век ракописот бил разнесуван дел по дел на повеќе страни надвор од Македонија.

Место на чување: Санкт Петербург, РНБ, F. n. l. 101 збирка на Верковиќ (130 л.), F.n. І. 101а Сар. (6 л.); Библиотека Академий наук 24. 4. 6, Срезн. 53 л.); Москва, РГБ, збирка на Григорович. 14 (M. 1696) (6 л.); Киев ЦБАН ДАП. 25 ( л);
Лит.: Г.А. Ильинский, Слепченский апостол ХІ века, Москва 1912; В. Десподова.

 

1.

ЗАГРЕПСКИ ТРИОД

ЗАГРЕПСКИ ТРИОД

ЗАГРЕПСКИ ТРИОД

Потекнува од 13 век. Содржи 196 пергаментни листа, 19 X 26,7см. Пишуван е со кирилско писмо. Содржи посен и цветен дел. Според јазичните особености потекнува од западна Македонија, од Охридската книжевна школа. Во него се спомнуваат имињата на св. Кирил Филозоф и на св. Методиј. Се смета дека, заедно со Шафариковиот триод, претставува најстар структурен тип на македонски триод од 13 век.

Има записи на маргините.

Место на чување: Загреб, Архив на ХАЗУ, IV d 107
Лит.: V. Mosin, Heretici trojezicnici u staroslovenskom prijevodu Trioda, Sovo 22, Zagreb, 1972, 117-125; Л. Славева, За македонски триод од 13 век (т. н. старословенскиот триод), ''Slovo 22, Zagreb. 1972, 93-116;'' Л. Славева, Неумска нотација два словенски триодни ракописи од македонска редакција, МАНУ Прилози IX, 2, Скопје 1984 101- 112; Л. Славева, Структурна еволуција на македонските триоди, Зб Климент Охридски, студии, Скопје 1986, 77-88; Е. Црвенковска, Загрейски шриод, Стари текстови 7, Скопје 1999.

2.

"Пентикостар" (Цветен триод)

"Пентикостар" (Цветен триод)

"Пентикостар (Цветен триод) црквенословенски ракопис од Преспанско, македонска редакција од крајот на 13 век.

3.

ЛЕСНОВСКИ ПРОЛОГ

ЛЕСНОВСКИ ПРОЛОГ

ЛЕСНОВСКИ ПРОЛОГ

Потекнува од периодот меѓу 1330 и 1340 год. Содржи 221 + 1 пергаментен лист, 25 х 17,5 см. Пишуван е во Лесновскиот манастир од двајца пишувачи, од кои едниот бил Станислав Лесновски. Писмото е кирилско. Украсен е со скромна орнаментика, главно изразена кај иницијалните букви. Содржинската структура е стара (нестиховна) од типот на Константин Мокисиски. Има и кратки житија за некои од македонските т.н. словенските светители. Во 1330 и 1340 год. во Лесновскиот книжевен центар се препишале уште два пролога од една иста предлошка, во кои исто така со пишување учествувал Станислав Лесновски (Прв лесновски пролог Белград, САНУ бр. 53 и Трет лесновски пролог- Белград, НБ, Стара збирка бр. 27).

Место на чување: Белград, НБ, Нова збирка Pc 705.

4.

АНТОЛОГИСКИ ЗБОРНИК

АНТОЛОГИСКИ ЗБОРНИК

АНТОЛОГИСКИ ЗБОРНИК

Потекнува од 1473 год. Содржи 3 + 562 хартиени листа, 29 х 20,5 см. Пишуван е од Владислав Граматик во манастирот во с.Матејче, кај Куманово. Писмото е кирилско. Украсен со заставки во македонски стил, во кој се испреплетуваат и примеси од исламски влијанија. Содржи 22 слова од зборникот „Андријанти“ на Јован Златоуст, како и други слова од истиот автор и од Ефрем Сирин, Анастасиј Синаитски и Теодор Андидски. Од неговата корица е одлепен и т.н. „Рилски глаголски лист“ од 11 век (скинат од стар македонски глаголски ракопис и залепен при подврзувањето на ракописот). Има запис од пишувачот, како и други понови записи.

Место на чување: Рилски манастир, бр.3/6.

5.

ОХРИДСКИ АПОСТОЛ

ОХРИДСКИ АПОСТОЛ

ОХРИДСКИ АПОСТОЛ

Потекнува од последната четвртина на 12 век. Содржи 112 пергаментни листа, 16 х 21 см. Пишуван е од еден главен и уште двајца пишувачи, со кирилско писмо. Наместа има текст со глаголица, што укажува дека веројатно имал глаголска предлошка. Има скромна разновидна илуминација во зооморфен стил, иницијали со плетенки и иницијали во геометриски стил, како и заставки. Според содржината претставува краток изборен апостол. На крајот има календар (месецослов) со словенски имиња на месеците. Се вбројува меѓу текстовите што и припаѓаат на Охридската книжевна школа. В. И. Григорович го пронашол ракописот во 1845 год. во Охридската соборна црква, па според тоа е наречен Охридски апостол.

Место на чување: Москва, РГБ, Григ. 13 (М. 1695)

 

6.

МАКЕДОНСКИ ПРОЛОГ

МАКЕДОНСКИ ПРОЛОГ

МАКЕДОНСКИ ПРОЛОГ

Потекнува од крајот на 18 век. Содржи 13 пергаментни листа и неколку откинати поситни парчиња, 26 X 17,5 см. Писмото кирилско. Украсен со скромна орнаментика, главно црвени геометриски иницијали. Има стара нестиховна содржинска структура од типот на Константин Мокисиски, со житијни текстови за целата година. Меѓу нив има и препис на патеричниот расказ „Отец Герасим и лавот“. Има неколку помали записи.

Украден од бугрите.

7.

ОРБЕЛЕСКИ ТРИОД - Македонски триод

ТРИОДОТ ОД ОРБЕЛЕ - Македонски триод

ТРИОДОТ ОД ОРБЕЛЕ - Македонски триод

ТРИОДОТ ОД ОРБЕЛЕ - Македонски триод

ТРИОДОТ ОД ОРБЕЛЕ

Орбеловиот триод е Македонски книжевен споменик од втората половина на 13 век. Има 241 + 4 листови пергамент.

Името го носи по селото Орбеле, денешна Албанија, каде што е пронајден. Доаѓа од Охридската книжна школа. Ракописот е слаб и шарен триод (триод-пентекостар). Според Стефан Кожухаров, текстот за првпат содржи систематско снимање на слогови означени за пеење со развлечена буква. Тоа значи повторување на самогласката на која се пее одреден музички елемент. Текстот во ракописот е даден како што би се пеел - во литургиски изговор. Во 4 пеења во триодот е забележана гласовна модулација, што е многу ретко во словенските ракописи.

Ракописот паднал во рацете на Стефан Верковиќ во 1873 година. Денес се чува во Руската национална библиотека во Санкт Петербург (бр. F.p.I.102, Vyaz. F.124/4, Vyaz. F.124/10).

 

8.

БИТОЛСКИ ТРИОД

БИТОЛСКИ ТРИОД

БИТОЛСКИ ТРИОД

Битолскиот триод, познат и како Кичевски — македонски средновековен ракопис, кој според записите што стојат на него, ракописот го пишувал Георги Граматик од с.Вапа-Дебарско во с.С'лп-Кичевско. Пишуван е на пергамент во втората половина на 12 век, со уставно писмо, на 101л. (275?195мм) и е пронајден во 1907 година. Текстот е кирилски со тоа што на 56 места се вметнувани цели изрази со глаголско писмо. Тука, заедно со трипеснеците на македонските химнографи стојат и оригиналните трипеснеци на Константин Брегалнички (подоцна Преславски). Интресно е и тоа што на повеќе места има екфонетски знаци. Сите овие и другите писмени траги зборуваат дека ги носи јазичните особености на Охридската книжевна школа. Битолскиот триод се наоѓа во ракописниот оддел на Бугарската академија на науките во Софија. под бр. 38. Она што е посебно значајно за триодните текстови е фактот во нив да се откриваат и оригинални стихови од нашите познати средновековни творци (Климент Охридски, Наум Охридски и др.). Тоа се најсигурните сведоци дека и на овие битолски простори многу долго се задржале кирилометодиевската глаголска традиција. Во многу од нив сретнуваме и глаголско и кирилско писмо. Иако кирилицата сè повеќе се користела, глаголицата и натаму се практикувала, после неколку векови по Климента, на нашиве терени.

Во овој натпис се зачувани знаци од живиот запаномакедонски говор од втората половина на 12 век.

 

9.

 

Указот на Стефан Милутин

Указот на Стефан Милутин

 

1299_Стефан Милутин (благочестиви  Македонски цар)

        Указ на Стефан Милутин, дедото на Цар Душан, од 1299 година. И двајцата сé титулирале како македонски цареви. Фотографија од указот беше објавена на страницата на Народната библиотека на Србија, која набрзо подоцна беше отстранета од таму.

 

10.

 

Преписи на Душановиот ЗаконикПреписи на Душановиот Законик

Преписи на Душановиот Законик


Преписи на Душановиот Законик

Овој историски податок, во 19 век и сметал на тогашната српска интелегенција, која била во зародиш, па затоа и има бројни фалсификати на српските средновековни документи во нивното преобјавување во 19 век. 

Франц Миклошич, кој заедно со Вук Караџиќ во светот за прв пат објавуваа документи од средновековната српска историја, во монументалното дело “Monumenta Serbica“, титулацијата на Цар Душан од софискиот и раваничкиот запис е пренесена како: „Стефан во Христа Бога верен цар грчки“ (F. Miklošič, Monumenta Serbica, str 154). Но, во спомантите преписи на Душановиот Законик, јасно стои "Стефан во Христа Бога верен цар македонски“. Од таму иде  секаде каде што е спомнато македонското име, српските историчари и преобјавувачи на српски средновековни документи од 19 век, зборот “македонски“ го заменувале со “грчки“ или “ромејски“. 

 

11.

 

СТРУМИЧКИ (МАКЕДОНСКИ) АПОСТОЛ

СТРУМИЧКИ (МАКЕДОНСКИ) АПОСТОЛ


СТРУМИЧКИ (МАКЕДОНСКИ) АПОСТОЛ

Потекнува од втората половина на 13 век.
Содржи 88 пергаментни листови со слаб квалитет, 24 х 17 см. Пишуван е од еден пишувач со кирилско писмо. Иницијалите се имитација на македонски орнамент. Според содржината претставува краток изборен апостол. (месецослов) со македонски имиња на месеците. Од 1833 год. се наоѓа во збирката на Шафарик, па во науката се споменува и како ''Шафариков апостол'', иако вообичаено е познат како Струмички или Македонски, според потеклото.

Место на чување: Прага, НМ, ІХ Е 25, збирка на П. Ј. Шафарик

 

12.

 

БОЛОЊСКИ ПСАЛТИР

БОЛОЊСКИ ПСАЛТИР


БОЛОЊСКИ ПСАЛТИР

Потекнува од периодот помеѓу 1230 и 1241 год.

Содржи 264 пергаментни листа, 27 X 20 CM. Пишуван e од Јосиф и Тихота во с. Рамне, охридско. Текстот е пишуван во две колони, псалтирниот текст со покрупно, а толкувањата со поситно писмо. Наместа се среќаваат одделни букви зборови, дури и цели изрази испишани со глаголица. Богато е украсен со заставки и иницијали во тератолошки стил. Според содржината претставува толковен псалтир. Ракописот е настанат во Охридската книжевна школа.

Место на чување: Болоња, Универзитетска библиотека 2499. Ех. ВіЬ. S. Salv. 583.

Лит.: В. Щепкин. Болонская псалтырь, Спб. 1906.;_V. Jagic, Psalerium Bononiense, Vindobonae- Berolini - Petropoli, 1907;

 

 

 

Слепчанскиот наменски писмовник од 16 век

Слепчанскиот наменски писмовник од 16 век

Македонците најмалку пред четири века имале наменски прирачници во кои со образец било објаснето како треба да се изгледа секое писмо во зависност од тоа на кого му се испраќа. Според овие прирачници, или писмовници, секој можел да види како се пишува писмо до пријател, до кнез, принц, владетел, трговец, итн. Во Македонија постојат повеќе вакви сочувани писмовници од 16 до 19 век, кои даваат пресек на историскиот развој и значењето на комуникацијата воопшто. Слепчанскиот писмовник од 16 век, напишан во истоимениот манастир во Демирхисарско, кој денес се чува во Државната библиотека во Москва, содржи 17 обрасци за пишување на писма до црковни и световни лица, меѓу кои и до султанот Сулејман Величествени.

Според образецот објавен во писмовникот, секој што ќе посакал да му напише писмо на Сулејман морал да го титулира како „цар на Македонија и други земји“.

 

 

          

 

Модифицирана кирилица, со називите

      СОВРЕМЕНАТА  Македонска кирилица

     СОВРЕМЕНАТА  Македонската кирилична азбука е составена во 1945 година по налог на АСНОМ. Има 31 буква и е најслична со српската кирилична азбука со исклучок на буквите Ѕ, Ќ и Ѓ. Македонскиот јазик има едно единствено писмо а тоа е кирилицата. За разлика од некои други јазици коишто имаат своја верзија и на латиничното писмо македонскиот ја нема. Затоа единствена официјална азбука на македонскиот јазик е кирилицата.

      СОВРЕМЕНАТА Македонска азбука 

       СОВРЕМЕНАТА  Македонската азбука е официјално писмо на територијата на Република Македонија. Базирана е врз кирилицата со одредени модификации приспособени на македонскиот фонетски систем. Современата македонска азбука се базира врз кириличната азбука на Крсте Петков Мисирков, а некои ортографски знаци се преземени од азбуката на Вук Караџиќ иако Крсте Петков Мисирков користел знаци за истите тие гласови. 

      Од азбуката на Вук Караџиќ се прифатени графовите за буквите љ, њ и џ, а сите останати специфичности се според препораките на Мисирков. Истите букви присутни се и во азбуката на Крсте Петков Мисирков, но со графички симболи л' и н'.

       Важно е да се напомне дека од азбуката на Вук Караџиќ се прифатени само графовите за буквите, но не и гласовите кои на овие графови им соодветствуваат во истата азбука.

       СОВРЕМЕНАТА Македонска азбука

А Б В Г Д Ѓ Е Ж З Ѕ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ У Ф Х Ц Ч Џ Ш
Мали букви
а б в г д ѓ е ж з ѕ и ј к л љ м н њ о п р с т ќ у ф х ц ч џ ш

        Уникатни букви 

     Македонскиот јазик содржи ред посебни фонеми (споредено со соседите); затоа, се јавува потреба од посебни македонски букви. Историски гледано, овие букви потекнуваат од 19-тиот век. Во своето дело ''За македонцките работи'', македонистот Крсте Петков Мисирков користи комбинации од г' и к' за да ги претстави фонемите /ѓ/ и /ќ/. Покрај тоа, буквата i тогаш се користела каде што денес се користи ј.

    Буквите љ, њ и џ гледани по облик се од српско потекло, но нивните предци се јасно илустрирани во Мисирковата книга како л' и н', а во порани текстови како ль и нь (како во делата на Марко Цепенков), кои очигледно служеле како инспирација за современите адаптации. Изненадувачки, сè до крајот на Втората Светска војна, овие букви спарени со меки знаци се користеле наместо денес утврдените облици. Постојат индикации дека денешниот изговор на гласот љ како лј, всушност е наметнат од северните македонски дијалекти, додека оригиналниот изговор на гласот е мекото л, односно ль, како во централно-западните дијалекти. Така во Мијачијата сe уште се пишува и се изговара Лубе наместо Љубе.

    Денес, буквата '' ѕ '' е единствена на македонскиот јазик, но мора да се спомене дека истата е многу постара,.....

 

 

СОВРЕМЕНАТO   Македонско ракописно писмо

 

СОВРЕМЕНАТO   Македонско ракописно писмо

 

РАЗВИВАЊЕ НА КИРИЛИЦАТА КАЈ ДРУГИТЕ СЛОВЕНСКИ НАРОДИ

Познат букварот од манастирот ''Високи Дечани'', Косово и Метохија, каде исто така ја има буквата ''Ѕ'' - 1597

На почетокот од прифаќањето на азбуката "Кирилица", многу словенски земји и народи (словен - сло вен - слово венето - зборуваат исто или слично) ја прифатиле и ја користеле "Македонската Кирилица" на Наум и Климент Охридски и Костантин Брегалнички.
Со споредба на печатените книги низ вековите може да се утврди од кога "словенските нариди" се "одделиле писмено" од Македонскиот јазик.
Буквата "Ѕ", како во минатото и денес е одлика кај Македонскиот јазик, но постепено другите "словенски правописи" за да докажат своја посебност ја отфрлиле и додале по некоја нова буква на нивните ''кирилици''.
Така на пример преку споредба на печатените "буквари", србите буквите "Ѕ" но и "Џ"" ги користеле во 1851, потоа ги отфрлиле, со споредби на нивните буквари може да се открие кога.

Буквар печатен во Белград 1851 каде јасно се гледа дека србите тогаш ги користеле буквите ''Ѕ'' и ''Џ''.

Исто и русите 1777 - ма година користеле "Ѕ":

Руски буквар печатен 1777 година, каде јасно се гледа дека тогаш ja користеле буквaтa ''Ѕ''

Руски буквар печатен 1777 година - броевите

Значи сите "словенски народи" кои ја прифатиле "кирилицата", постепено се одделиле "симболично литературно" од старо-македонскиот јазик, за да докажат своја посебност.
Дека старо-македонскиот јазик и денешниот Македински јазик СЀ ЕДНО ИСТО, a тоа писмо "Кирилица" е Македонска иновација. Eден од повеќето показатели кој докажува е тоа што САМО Македонците останале да ја користат буквата "Ѕ", уште од самиот почеток (буквата "Ѕ" е многу, многу подревна во Македонскиот јазик) на осмисливањето на кирилицата до ден денес, евентуално и буквата "Џ" или некои други букви.
Со усовршуваење на Македонскиот јазик секако и Македонскиот правопис отфрлил некои букви од "правобитната кирилица", зошто немало потеба од "повторување на букви и слогови", како на пример буквата "я" - ''ја'', која е руски производ после 1800 година, или "ю" - '' ју'' и некoи други букви.

Овој руски буквар од 1777, е доказ дека бугарите не ''направилѐ'' ништо освен тоа да прифатат тоа што им сервирале русите после 1875. E евидентно дека ''татарската кирилица'' која им ја дале Македонските учители Наум и Климент Охридски и Костантин Брегалнички се разликува од днешната ''бугарската кирилица''.

 

Копираит © Македонија е СЕ MAKEDONIAeSE.com Сите Права Задржани

 

 


 

ИСПРАТИ КОМЕНТАР:

 
 
ПРЕЗИМЕ
ИМЕ
ГРАД
ДРЖАВА
е-маил
КОМЕНТАР

 

 

*** Можете да не контактирате и на кoнтакт е-маил: info@makedoniaese.com

 

1.

ИМЕ: Васил

е-маил: vasecelsea@gmail.com

КОМЕНТАР: Prekrasno e!!!!!!!!!!!!!!! Nemam komentar

2.

ИМЕ: Зоран

е-маил: bosnakovski@gmail.com

КОМЕНТАР: Дали може да ми дадете појаснување на фактот дека Македонците го користеле писмото на Атињаните а не старомакедонс кото писмо.Истиот факт се гледа кај гробницата на Филип и кај многу други докази кои потомците на Атињаните ги користат во денешната пропаганда масовно. благодарам на одговорот однапред.

- Македонoн - Диодорус го пишува следното вo оваа книга (110 III p. 305) :

''Кадмус (кој бил феникиец и основач на Теба) , го донел феникиското писмо во ЈОНИЈА - земја во Мало Азија (СОНАРОДНИЦИ НА АТИЊАНИТЕ) , кои јонци го применуваат тоа писмо и додаваат 5 нови додатни знаци'' . (110 III p.305).

Кадмусовата палата во Теба е откриена и потекнува од времето околу 1400. г. п.н.е. или нешто по касно.

Кадмус ( некој си феникиски владетел ) од Феникија по потрага на неговата сестра Еврoпа емигрира во Беотија поточно во Теба. ( Кадмус e основач на Теба).

АНТИЧКАТА ЈОНСКА - ATИHCKA ПИСMЕНОСТ НЕ Е ПОСТАРА ОД 800 г. п.н.е.

Додека феникијците го земаатат древното македонско писмо од венетите, од Илион - Или Ада,.. Земјата на богот Ил - богот на Сонцето, подоцна преименувана во Троја, и го користат за свои потреби.

Значи писмото во гробницата на Филип Македонски е древното македонско писмо така наречено КОИНЕ.

Атињаните го преземле нашето македонско писмо КОИНЕ, не ние нивното.

поздрав.

 

3.

ИМЕ: Vesna

е-маил: vesna.kuleska@hotmail.com

КОМЕНТАР: Azbukata ja sozdale Kiril i Metodij.

- Македонoн - Составувачи на Глаголицата се Кирил и Методиј.... MA HE и на кирилицата.

Кирилицата НЕ е создадена од учениците на Кирил и Методиј. Причините за тоа се многу едноставни-тие од почит кон своите учители ја задржале глаголицата во Охридската школа и ја продолжиле нивната дејност. При крајот на 9-тиот век КИРИЛИЦАТА Е ПРЕНЕСЕНА во Преслав (Бугарија) поконкретно во Преславската книжевна школа од страна на Константин Брегалнички-Преславски.

Свети Климент Охридски е роден 836г. а умрел 916г. во Охрид, е еден од учениците на Кирил и Методиј кој учествувал во извршувањето на Моравската мисија. По смртта на Св. Методиј бил истеран од Панонија од Германците и побарал спас во Бугарија, која управувала со голем дел од Македонија во тоа време. Bо Бугарија го пренасочил кнезот Борис во Христијанска вера, кoј за тоа добил на подарок земја околу Охрид, каде изградил манастир и училиште. Со дозвола на бугарскиот кнез Борис 1 оди во Охрид, во областа Кутмичевица каде во 886 година ја формира Охридската книжевна школа или попозната како прв словенски Универзитет, од кој како подготвени излегле 3500 у ченици. Климент Охридски е познат по тоа што ја има создадено кирилицата, која ја прави врз основа на ДРЕВНО МАКЕДОНСКОТО ПИСМО (ВЕНЕТСКОТО ПИСМО) но И СО модифицирани букви за прилагодување кон словенските фонетски карактеристики.

поздрав.

 

4.

ПРЕЗИМЕ: Алексовски ИМЕ: Душко

ГРАД: Куманово

ДРЖАВА: Македонија

е-маил: dual744@gmail.com

КОМЕНТАР: Пред да се создаде првин глаголицата, а потоа кирилицата, на територијата на Македонија веќе било во поширока употреба словенско писмо кое по својата форма, бројност и распоред е едно од најсовршените писма на светот.

Не успеав тука да вметнам примери, но доколку ми испрарите Ваш e-mail.

Oд пред глаголицата и кирилицата со кое писмо се испишани сите цркви градени во 9 век по текот на реката Брегалница, каде била востаниовена Брегалничката епископија. Од овие примероци јасно и недвосмислено се гледа дека глаголицата произлегува од реформираното старо македонско писмо.

За жал ние бегаме од овој факт, а и самите не знаеме зошто.

Треба јавниста да знае: кој и зошпто ги крие тие испипани плочи, одлично документирани од академик Блага Алексова и целосно анализирани од мене д-р Душко Алексовски, како прв универзитетски профсор п по предметот палеолингвистика.

 

- Македонон:

Благодариме за коментарот д-р Душко Алексовски.

Вашите тврдења се софпаѓаат со нашите,.. доколку сте расположени можеме да ѓи обелодениме вашите докази и на страната на Македонија е Се.

контакт е-маил: info@makedonijaese.com , info@makedoniaese.com .

Како во минатото така и во сегашноста од внатре и од надвор од Македонија, неки негативни елементи се сеуште заинтересирани Македонскиот народ сакаат да го прикажат како прост и неучен, за да полесно го асимилираат.

Уште полошо е кога простите и погрешно научените сакаат да го наметнат своето погрешно учење.

 

поздрав

 

        5.

ПРЕЗИМЕ: Алексовски ИМЕ: Душко

ГРАД: Куманово

ДРЖАВА: Македонија

е-маил: dual744@gmail.com

КОМЕНТАР: Едно е сигурно: Пред глаголицата и кирилицата Македонците никогаш не пшувале на латински или грчки, туку на
својот постар јазик и писмо. 

Доказ: При ископувањата во Истпо.... 1995 гoна Македонија, академик Блага Алексова открива една катедрална цркваи бројни други христијански храмови градени пред 10 вeк по Христа. Сите внатрешни писма се од ст... 

- Македонон:

Благодариме за коментарот д-р Душко Алексовски.

Значи Македонците пред глаголицата и кирилицата, го користеле писмото ''коине'', ''црти и рецки'' но и друѓи писма,.. за некои свети обреди, но имало и шифрирано писмо за потребите на војската.

Нема грчко писмо,.. ма тоа ''грчко писмо'' е копија на нашето македонско писмо '' коине '', кое било превземено од  страна на Атињаните и другите таму доле, кои го прилагодиле, тоа наше писмо дури 500 години по превземањето на писмото ''коине'', кое било превземено од Венетите (сло во  -  вен ето - cловен) , а било донесено во Македонија и прилагодено за наши потреби. Писмото ''коине'' е донесено тему некаде oд денешен Измир - Република Турција.

Современото ''грчко писмо'' е создадено 1965 година,.. е да 1965, создадено од два дијалекта од Островите, а првато грчко кралство e создадено 1830 година, било водено од стpански монарх, а мнозинството во тоа прво ''Грчко Царство'' биле албанците - аварите. Аварите од Јужен Kавказ преку Романија и Унгрија зедно со Bласите од Tрансилванија се населиле во 7 век, во целиот Пелопонез.

Аварите ѓи протерале последни остатоци од Спартанците во Сицилија,.. значи таму се Спартанците денес, а не во Грција.

Tоа прво ''Грчко Царство'' било далеку на југ,  под преминот Термобили. Тоа е славната историја на грците, кои на сите начини сакаат да ја прикријат,.. тие велат ''словените,.. ѓи населиле,.. ма,  тоа бил цар Самоил од Охрид,  коj само гo пљачкал Пелопонез.

Монета со писмото ''црти и рецки'', истото писмо кое го среќаваме и на средниот текст од ''Каменот од Розета'',.. значи има повеќе видови на писма во Македонија

Монета со писмото ''црти и рецки'', истото писмо кое го среќаваме и на средниот текст од ''Каменот од Розета'',.. значи има повеќе видови на писма во Македонија.

поздрав

 

 

 

 

Alexandroy Makedonon

Василеон Александрој Македонон и го подари светот на македонците, а тие како му возвратија,.. го отруја, фамилијата му ја уништија,... а денес наместо Македонон (Македонски) го нарекуваат ''велики'' или ''the great'', додека државата на латиница му ја нарекуваат ''Мacedonia'' - Мацедониа, итн,.. а да ќе заборавев,... дозволуваат некој друг да и бира име.

Ќе се најде ли некој да ги ''подисправи'' работите?

'' ,.. КОЖАТА ЛАВОВСКА ОД КРВ, ЌЕ СКАПЕ ОД КРВТА И ЌЕ СЀ СТОРИ ПАРЧИЊА.

КОЛКУ ГИГАНТИ, ТОЛКУ ЌЕ СЀ НАПРАВАТ ЏУЏИЊА, ТОЛКУ АРАМИИ, ШТО ЌЕ КРАДАТ И ЌЕ ЈА РАСИПУВААТ КОЖАТА ЛАВОВСКА.

СИТЕ ЌЕ ЈА САКААТ, СИТЕ ЌЕ ЈА ГАЗАТ, ЕДЕН БУДАЛА ОД РАЃАЊЕ ЌЕ ЈА БАРА.
ПУРПУРОТ ЌЕ СЕ ИСКИНЕ И ЌЕ СЕ НАПРАВИ ВАЛКАН ОД КРВТА И КАЛТА.
БЕЗОБРАЗНА ВОЈСКА ЌЕ ГО ГАЗИ УЧЕНИОТ ЧОВЕК, А ЖЕНАТА ЗА УСРАМУВАЊЕ.

НА ПОП ЌЕ ГО ДАДАТ ПУРПУРОТ ЗА ЛАЖЕЊЕ.
ДЕЦАТА НА ЖЕНАТА ЌЕ СЕ КОЛАТ И ЌЕ СЕ НАДЕВААТ НА РAЖЕН.
СИНОТ НА МЕСЕЧИНАТА ЌЕ СЕ СМЕЕ И ЌЕ СЕ СМЕАТ ДО НЕГО.

ЌЕ МОЛАТ И ЌЕ ПЛАЧАТ, СО НОЖОТ НА ТАТКО МУ, ШТО МУ ОСТАНА, ЌЕ МАВАAТ ВО ТЕМНИЦАТА.
ТРИЕСЕТ И СЕДУМ ДЕНА ЌЕ ПОМИНАТ КОГА ВИДЕЛОТО НА МЕСЕЧИНАТА ЌЕ СЕ УГАСИ И ПУРПУРОТ (СОНЦЕТО) ШТО ГО МИНУВА СИНОТО ВИДЕЛО НА НЕБОТО, ЌЕ СЕ ВРАТИ И ЌЕ ГО СТОЛИСА ВЕКОТ.

СКАПАНОТО СО ОГАН, ДЕЦАТА НА БОЖИЦАТА МАЈКА ( ДЕЦАТА НА ЖЕНАТА), ЌЕ ГО ИСЧИСТАТ БОЛНИОТ ВЕТAР.

ЗОШТО 1000 ГОДИНИ СЀ КАКО ДЕНОТ ОД ВЧЕРА. ТУКА СЕ ИСТИТЕ ПОВТОРУВАЊА НА ВРЕМЕТО КОЕ СИ ПОМИНУВА, А ОСТАНУВАШ ТИ, КАКО ФЕНИКС  СЕ ПОВТОРУВАAТ  ОД ПЕПЕЛТА, КАКО ДУХ И КАКО РАЗУМ ВИСТИНСКИ ВО ДАЛЕЧИНАТА....''

 

 

 

На ден 03 / Ma / 2009, е конструирана страницата на Македонија é СЕ: http://www.makedonijaese.com/. Тој ден и сé смета за роденден на организацијата Македонија е СЕ.

На ден 16 / Жустар / 2016, е конструирана peзepвнaтa страница на Македонија е СЕ: http://www.makedoniaese.com/

????????? B?KTOP

Уште на самиот почеток интернет страницата на Македонија е СЕ, бидејќи зборува за Вистинската Историја на Македонија со историски факти, но и актуеллни политички настани, СТАНУВА ТРН во очите на сите непријатели на Македонската Држава, ма и трн во очите на некои политички организации во Р. Македонија.

Страницата на Македонија е СЕ, е конструирана како резултат за потребите на Македонскиот Народ и друѓите да се запознаат со Вистинската Македонска Историја, политика и болното Македонско прашање.

Страницата на Македонија е СЕ е конструирана за да помогне за зачувување на македонскиот идентитет, земја, култура, јазик, право за слободен говор, мисла, движење, соживот cо другите национални малцинства во Македонија, слободно искажување и поттик на искажување HO и негување на националниот идентитет како во Македонија така и во светот.

 

 

ГАСНУВА  -  АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

 

 

 

 

 

 

 

 

VASILEON ALEXANDROY MAKEDONON

 

 

 

 

 

 

 

 

Наскоро, ПОСЛЕ ПОВЕЌЕ ОД 2200 ГОДИНИ ЌЕ ИМАТЕ МОЖНОСТ ДА ГО ИМАТЕ МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ НА ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, СО ПРАВИЛЕН ОБЛИК И ЛИК, ЦЕЛОСНО ИЗРАБОТЕНО ОД УМЕТНИЦИТЕ НА МАКЕДОНИЈА Е СЕ

 

VASILEON ALEXANDROY MAKEDONON
MAKEDONONBACИЛEOHMAKEDONON

КОНТАКТИРАЈТЕ СО МАКЕДОНИЈА Е СЕ

За сите инфомации, контакт е-маил: info@makedonijaese.com

 

Македонија е СЕ, се залага за нова химна: '' Земјa Mакедонскa''

 

>
>
>

 

Alexandroy MakedononAlexandroy MakedononAlexandroy Makedonon

  
MAKEDONONMAKEDONON

НИЕ СЕ ДЕФИНИРАМЕ КАКО ЉУБИТЕЛИ НА СЛОБОДАТА 

ЗА НАС МАКЕДОНИЈА Е СЛОБОДАТА 

 АКО ИМА

МАКЕДОНИЈА

 ЗА НАС ИМА И СЛОБОДА

Копираит © Македонија е СЕ MAKEDONIAeSE.com Сите Права Задржани

Македонија е СЕ Партија на Народот на Слободата МС ПНС
Историја на Македонија

МАКЕДОНИЈА

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

MAKEDONIA

        BACИЛEOH Alexandroy Makedonon  МАКЕДОНОН

MAKEDONONАЛEКCAHДРОЈMAKEDONON

Македонско Име вечно нема да загине.
Глава даваме, Македонија и Mакедонско име не даваме.

Од Македонија и Алекcандрoj Македонон, славeн Василeoн Македон нема да се откажеме.
Cлава македонска ќе повратиме,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон обожaваме,
Македонија, земја нај мила уважуваме.

Малку сме на број, ЕЈ, ХЕЈ,
силни сме во бој, ЕЈ, ХЕЈ.
ЕЈ, Алекcандрoj, OJ, OJ,
ЕЈ, Македонон, OH, OH.
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, нас не предводи.